Annwiyan

/ an-nwi-yan /

adjektif

  1. ki kontrarye oswa deranje.
    ‘Mizik byen fò byen ta nan tèt moun nan annwiyan’
  2. yon moun ki anmèdan/anbetan. ki toujou ap deranje/annwiye.
    ‘Pa gen ti gason annwiyan konsa’

Sinonim: anmèdan, anbetan