Fente

/ fen-te /

vèb

  1. ki fè w kwè yon bagay ki pa sa.
    ‘Misye se yon fentè wi, li toujou ap fente moun’
  2. pran pòz ou santi oswa w ap fè yon bagay.
    ‘M wè l ap fente vant fè mal pou l pa al lekòl’
  3. fè tankou w pral fè yon bagay.
    ‘‘Jwè a fente agòch men l choute a dwat’

Similè: twonpe, fentè